09 september 2010 | Molblog.nl | door Ilan Roos

Mijn 10 jaar oude Renault rammelt en tikt. Ik weet niet waar en dat wil ik ook liever niet weten. De klassieke oplossing voor het wegnemen van onheilspellende autogeluiden is het harder zetten van de radio. Een andere mogelijkheid is een nieuwe auto te gaan zoeken. Zo werd mijn aandacht getrokken door de nieuwe Volvo S60.

Al snel trokken de commercials en de website van Volvo mijn aandacht. Strakke lijnen, prachtig design. Tot nu toe niets verwonderlijks. Maar de inhoud van de filmpjes verbaasde me. Volvo presenteert haar nieuwe model als een brutale auto. Ik zie indrukwekkende spins, 360 graden slips, halsbrekende toeren op een trailer. En dit alles ondersteunt door harde rockmuziek en een voice over die je verwacht bij HUMMER. Even dacht ik in een commercial voor de nieuwe Alfa te bekijken, maar ik keek toch echt op de site van Volvocars http://www.volvocars.com/intl/all-cars/volvo-s60/Pages/5-things.aspx?hub.

Engelstalig commercial in vergelijkbare stijl:

[dailymotion id=xe32sr]

Wat ik hier zie associeer ik met stoere autorijders, mannen met acceleratiedrift, die graag willen laten zien wat hun auto allemaal kan. En hij kan veel. Althans de piloot in de auto, want Volvo wijst mij er in kleine lettertjes op dat dit een testsituatie: do not try this at home. Kan wel zijn maar de toon is gezet. In mijn onbewuste zie ik mezelf al brutaal die spin maken, en met een tweedagen-baardje uitstappen voor een terras met opwaaiende zomerjurkjes.

Was Volvo niet het icoon van veiligheid? Het merk voor verantwoordelijke mensen die van robuuste auto’s houden. Voor mensen die niet hoeven te laten zien wat hun auto allemaal kan. Voor mensen die veiligheid kiezen boven prestatie of indruk maken. Is hier sprake van een gedaanteverwisseling?

Op zijn minst is er sprake van evolutie in het merk. De tijden van veiligheid en ‘for life’ zijn voorbij en Volvo herpositioneert. Althans daar lijkt het op. Niet vreemd op zich. Veilig en degelijk zijn tegenwoordig geen onderscheidende factoren meer. De gemiddelde middenklasser haalt al snel 5 sterren in het crash-klassement en zelfs mijn Franse rammelbak (blijft mijn oude liefde) heeft schijfremmen rondom.

Er moeten keuzes gemaakt worden om met name in het aantrekkelijke zakelijke segment een onderscheidende positie in te nemen. En daar hebben merken als BMW en Audi al jaren succes met meer testosteron. Over de jaren zie ik dat de Zweedse modellen een steeds expressiever en krachtiger uiterlijk hebben gekregen. Esthetisch is er een sterke herkenbare serie modellen ontwikkeld. Als je de lijn van het ontwerp zou doorvertalen naar een nieuwe positie dan zou ik eerder denken aan beheersing, controle en kracht. Klinkt aanlokkelijk voor de twijfelende BMW-rijder. En voor de bestaande doelgroep lijkt me de overgang van ‘for life’ naar iets als ‘strong’ prima te maken. In ieder geval lijkt me de keuze voor brutaal niet zo veilig….voor het merk.